خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مىگویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت دادهاند . ] [نهج البلاغه]
نوشته شده توسط: ف - اکبری شلدره
این بیت را یک بار بخوانید اما سال ها با فکر آن زندگی و رفتار کنید:
تانبیند کودکی که سیب هست
او پیاز گنده را ندهد ز دست
تا وقتی دیگر............
شنبه 103 اردیبهشت 8
کل: 567294 بازدید
امروز: 95 بازدید
دیروز: 109 بازدید
فهرست
[خـانه]
[ RSS ]
[ Atom ]
[شناسنامه]
[پست الکترونیــک]
[ورود به بخش مدیریت]
پیوندهای روزانه
آشنایی با من
لوگوی خودم
دسته بندی یادداشتها
آرشیو
اشتراک
طراح قالب